Kiedy słyszysz o Tai Chi, zwyk­le myślisz o chińskiej sztuce wal­ki albo o ćwiczeni­ach dla zdrowia. Ale Tai Chi to coś więcej.  To jed­na z pod­sta­wowych zasad wiz­ji świa­ta pochodzącej ze starożyt­nych Chin.

Pier­wotne źródło ruchu, ener­gia nazy­wana przez Chińczyków Chi (Qi) prze­jaw­ia się w dwóch pod­sta­wowych posta­ci­ach — Yin i Yang. A ich przemi­any i kom­bi­nac­je  powodu­ją pow­stanie świa­ta i życia. Te przemi­any to właśnie Tai Chi (Tai­ji). Te formy energii, które bada nasza nau­ka to szczególne prze­jawy tego właśnie źródła ruchu.

“Niebo” to sym­bol akty­wnoś­ci, Yang. Daje początek życiu. “Ziemia” to sym­bol przyj­mowa­nia, Yin. Podtrzy­mu­je i kar­mi życie. A pomiędzy Niebem i Ziemią zachodzą nieustanne przemi­any Yin i Yang. To jest miejsce Człowieka. A także całej naszej rzeczy­wis­toś­ci.
Stąd właśnie wzięła się nazwa tej strony.

Kilka­set lat temu pow­stało Tai Chi Chuan, sztu­ka wal­ki, której pod­stawą są  przemi­any Yin i Yang.

A później zauważono, że Tai Chi Chuan ma również ogrom­ny i bard­zo korzyst­ny wpływ na zdrowie ciała i umysłu, a także zhar­mo­ni­zowanie naszej wewnętrznej energii. Obec­nie mil­iony osób na całym świecie wykonu­ją te ćwiczenia właśnie z tego powodu i nazy­wamy tę prak­tykę Tai Chi.

Taoiś­ci uważali, że ciało i umysł człowieka nie są od siebie odd­zielone, dzi­ała­ją razem i mają wspólne źródło. A życie jest możli­we dzię­ki energii Chi (Qi), która nie tylko je podtrzy­mu­je, ale także orga­nizu­je, har­mo­nizu­je i chroni.

Dlat­ego taoiś­ci we wszys­t­kich swoich dzi­ała­ni­ach zwracali uwagę na wszys­tkie te aspek­ty życia: ciało, umysł i energię i w równym stop­niu wyko­rzysty­wali je w swo­jej prak­tyce. Nazy­wali to “pielę­gnacją zarówno natu­ry, jak i życia”.

Ćwiczenia Qigong są właśnie takie: angażu­ją i ciało, i energię, i umysł.

Dlat­ego tworzą tak wspani­ały, kom­plek­sowy sys­tem poprawy i zachowa­nia zdrowia, a także odmłodzenia i długowieczności.

Wzmac­ni­a­ją nasz układ odpornoś­ciowy i mobi­lizu­ją nasz orga­nizm do samodziel­nego radzenia sobie nawet z poważny­mi choroba­mi, poma­ga­ją mu szy­b­ciej powró­cić do równowagi.

Dzię­ki ćwiczeniom Qigong  poprawi się Twój nas­trój, osiąg­niesz wewnętrzny spokój i równowagę emocjon­al­ną. Będzie Ci łatwiej radz­ić sobie z codzi­en­ny­mi prob­le­ma­mi, będziesz mieć więcej siły i chę­ci do życia.

Ale czy ta wiedza Wschodu może się nam do czegoś przy­dać w obec­nym świecie? Z pewnoś­cią tak, jeśli potrak­tu­je­my ją bezstron­nie i bez uprzedzeń.

Ani Lao Tsy, ani Bud­da Siak­ja­mu­ni nie mieli zami­aru tworzyć religii. Zro­bili to inni ludzie — z różnych powodów. A oni sami mówili o prostych sprawach, nieza­leżnych od kul­tu­ry czy poglądów.

Pod­sta­wowe zasady taoiz­mu i bud­dyz­mu to nie są jakieś misty­czne czy metafizy­czne rozważa­nia. Wiedza o człowieku i jego umyśle na każdym kroku odwoły­wała się do włas­nego doświad­czenia, była to więc wiedza empiryczna.

Nasza psy­cholo­gia dynam­icznie się rozwi­ja, ale jest młodą nauką. A wiele jej metod — pra­ca z ciałem i odd­echem, uważność, medy­tac­ja — zostało bard­zo dokład­nie opisanych wiele wieków temu, i to w znacznie bardziej pre­cyzyjny sposób, niż obec­nie. Dlat­ego porów­nanie tych opisów może bard­zo wzbo­gacić naszą wiedzę. Doty­czy to zresztą nie tylko psy­chologii, ale też medy­cyny, a także neuronauki.

A jeśli chodzi o nau­ki ścisłe, to porów­nanie niek­tórych starożyt­nych kon­cepcji z obec­ny­mi poglą­da­mi na tem­at wiedzy naukowej, jej granic i mozli­woś­ci roz­wo­ju może przynieść wiele wartoś­ciowych spostrzeżeń. I nie mam tu byna­jm­niej na myśli spły­conych i mylą­cych inter­pre­tacji mechani­ki kwan­towej. Na naszym blogu nie zna­jdziesz ani paranau­ki, ani pseudonau­ki, ani post­mod­ernisty­cznych kon­cepcji. Zna­jdziesz nato­mi­ast infor­ma­c­je o sprawach, których współczes­na nau­ka nie bada, ale które z pewnoś­cią mogą być przed­miotem badań w przyszłości.